Predstavljamo Adnu Kujundžić, plesni biser iz Bihaća
[et_pb_section admin_label=”section”][et_pb_row admin_label=”row”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Text” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
„Noćas ću samo za tebe da plešem, evo učim nove korake…“ – rekao je u jednoj pjesmi Dino Merlin, a za koga i zašto pleše jedna mlada Bišćanka, otkriti će nam u nastavku.
Ples je ritmično pokretanje tijela prema ritmu muzike, pojedinačno, u parovima ili u grupama. Ples prati čovjeka od pamtivijeka, a još i crteži u spiljama pokazuju čovjeka kako pleše. U svojim početcima, ples je bio motorička reakcija na određene emocije, na pojačano veselje, strah, žalost, ljubav ili mržnju.
Svoje emocije kroz ples pokazuje i osamnaestogodišnja Adna Kujundžić iz Bihaća, koja je od najranijeg djetinjstva kroz život krenula plesnim koracima. Adna je nosila titulu državne, svjetske i evropske prvakinje, te na mnogobrojnim takmičenjima osvojila dosta medalja i priznanja. Upravo taj niz uspjeha koji je ostvarila godinama unazad, bio je povod ovog razgovora.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row admin_label=”Row”][et_pb_column type=”1_3″][et_pb_image admin_label=”Image” src=”https://www.vijecemladih.ba/wp-content/uploads/2017/07/19551225_133989527179717_832591617_n.jpg” show_in_lightbox=”off” url_new_window=”off” use_overlay=”off” animation=”left” sticky=”off” align=”left” force_fullwidth=”off” always_center_on_mobile=”on” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”] [/et_pb_image][/et_pb_column][et_pb_column type=”2_3″][et_pb_text admin_label=”Text” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
- Ja sam na početku dala formalnu definiciju plesa, a od vas očekujem da nam ponudite definiciju plesa koju šapuće vaše srce?
Ples je za mene način izražavanja, bijeg od stvarnosti i terapija za loš dan. To je svijet gdje sam potpuno svoja. Svijet bez mržnje i predrasuda. Svijet u kome je samo nebo granica.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row admin_label=”Row”][et_pb_column type=”4_4″][et_pb_text admin_label=”Text” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
- Sjećate li se momenta kada ste prvi put zaplesali i šta vas je potaklo da koracima date ritam?
Ne sjećam se tačno prvog, jer svaki element koji radim mi je kao prvi i posljednji. Kad plešem vrijeme kao da stane. Ponekad imam osjećaj da ne čujem čak ni muziku, već samo slijedim ubrzane i ritmične otkucaje srca. - Kojim vrstama plesa se bavite? Koji ples je za vas poseban, odnosno, u kojem posebno uživate? Bavim se show dancom, jazz dancom i modernim baletom, ali meni najdraži je suvremeni ples. Kombinacija lagane muzike i jake emocije ostvaruje poseban kontakt s publikom, a to je ono što me ispunjava.
- Vidimo da o plesu pričate s mnogo emocija. Emocije su najizraženije kada se čovjek popne na postolje i primi medalju. Ima li neka medalja zbog koje je srce posebno zaigralo?
U nizu medalja koje sam osvojila, meni najdraža je ona iz 2010. s kojom sam postala svjetski prvak. Ostvariti životni san sa samo deset godina je osjećaj koji se ne može opisati, treba ga jednostavno doživjeti. - Plesali ste na svjetskim takmičenjima, kako individualno, tako i u paru. Prema vašem iskustvu, da li je lakše plesati individualno ili u paru?Smatram da se odličan i izgrađen plesač može prilagoditi bilo kojoj vrsti plesa. Ako se radi o individualnom plesu, važno je da imaš povjerenja u sebe, dok kod plesa u paru moraš vjerovati partneru. Emocija je neizostavna u oba slučaja, jako je važno da emocija prati svaki vaš korak.
- Koko uspijevate uskladiti ples sa školskim obavezama? Koliko je zapravo odricanja bilo potrebno da bi ste postigli sve što jeste i ko je bio vaša najveća podrška?
Uvijek sam bila i ostala solidan učenik. Nikad ne dozvoljavam da škola utiče na ples ili ples na školu. Ponekad je teško, ali uz neizmjernu podršku mojih roditelja i malo dobre volje sve se može. - Imate li želju nekada zaplesati na britanskoj kiši, odnosno kiši neke stabilne Zapadne zemlje ili vas više privlače ovi naši oblaci i želite da nastavite karijeru ovdje?
Želim ići dalje, plešući. Hoće li me vrijeme odvesti na britansku kišu ili možda pod tajlandsko sunce, vidjet ćemo. No, nakon izgrađene plesne karijere rado bih se vratila u Bosnu i podučavala djecu, pomagala im da grade čaroban i raznolik plesni svijet u kojem će pronaći sebe. - Vaš san bio je da plešete i taj san vam se ostvaruje, a koja bi poruka bila za one koji još čekaju na ostvarenje svog sna?
Lijepo je sanjati, ali probudite se i ostvarujte svoje snove.
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][et_pb_row admin_label=”Row”][et_pb_column type=”2_3″][/et_pb_column][et_pb_column type=”1_3″][et_pb_text admin_label=”Text” background_layout=”light” text_orientation=”left” use_border_color=”off” border_color=”#ffffff” border_style=”solid”]
Razgovor vodila: Senaida Sarajlić
[/et_pb_text][/et_pb_column][/et_pb_row][/et_pb_section]
